Het verschil tussen lange- en kortetermijnrente

Wat is rente?

Rente wordt doorgaans gedefinieerd als ‘de vergoeding voor het uitlenen van geld aan een persoon of instelling'. Als je geld op een spaarrekening stort of er een obligatie mee koopt, dan krijg je daarvoor in ruil een bepaalde rente.

Heb je geld nodig, dan kan je lenen bij de bank. Je betaalt de bank daarvoor een rente. Die ligt hoger dan wat de bank je betaalt op je spaarrekening. Het verschil, ook wel rentemarge genoemd, is een belangrijke inkomstenbron voor banken.

Op de monetaire en financiële markten heeft het begrip rente ook nog een andere betekenis. Hier zijn het de centrale banken, zoals de Europese Centrale Bank (ECB) en de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) die aan de touwtjes trekken. Een centrale bank kan via het vastleggen van bepaalde rentetarieven, zoals bijvoorbeeld de rente waaraan banken geld bij haar kunnen lenen, de uiteindelijke marktrente aansturen.

Als de centrale bank vreest voor een recessie, kan zij de rente verlagen. Daardoor wordt lenen goedkoper, en gaan bedrijven en particulieren hopelijk meer investeren en consumeren. Raakt een economie oververhit en/of scheert de inflatie hoge toppen, dan zullen centrale bankiers de rente eerder verhogen, in een poging om de economie af te koelen. Maar het zijn daarnaast ook de markten zelf die via het spel van vraag en aanbod die rente aansturen. Lees hier meer over het verband tussen inflatie en rente.